Phnom Phen: heden en nabij verleden

Donderdag 6 januari

Op een heuvel aan de rivier de Mekong woonde ooit mevrouw Don Penh (zie haar foto hiernaast!)en zij vond in het slib van de rivier een boom met in de takken vier bronzen en een stenen beeld. Deze waren vanuit een pagode in Laos met de rivier meegekomen. Zo is de stad ontstaan in 1372.
Boven de stad stroomt er een rivier in de Mekong en onder de stad splitst de Mekong zich in twee rivieren, waarvan de beneden-Mekong dan uiteindelijk uitkomt in de Zuidchinese Zee. Daarom wordt de stad ook wel Chattumuk (4 rivieren) genoemd.
Vroeger woonden Vietnamezen, Chinezen en Cambodjanen in verschillende wijken, maar na de val van de "Stenentijdperk Commünisten" keerde men terug naar de stad en langzaam maar zeker kwam de stad weer tot leven. In '89 vertrokken veel Vietnamezen, maar lang niet allemaal. Tegenwoordig is wel weer een zekere scheiding in ambachtelijke takken te zien. Ons kent ons ... daarvoor hoef je niet naar Azië af te reizen, maar is een tochtje naar de Bijlmer ook een optie.

---

We bezoeken in de morgen Het Nationaal museum, met prachtige stukken. Het mooiste is de liggende Vishnu.

Daarna bekijken we het Koninklijk Paleis en de Zilveren Pagode. De laatste heeft een zilveren vloer, die gedeeltelijk is bedekt met tapijt.
Er staat een hele mooie Boeddha met veel goud en edelstenen die samen met de zwarte stier de stadsgeest van de stad zijn.

---

In de middag zien we de gevangenis van de Rode Khmer (niet de Killing Fields) De beelden zijn verschrikkelijk en de verhalen erover nog erger. Natuurlijk wist ik wel ongeveer wat hier is gebeurd, maar ter plaatse krijg je er pas echt een goede indruk van. Er is geen familie zonder doden, geen straat zonder verraders en dus geen huis zonder verdriet. De Aziaten dragen zulk leed gemeenschappelijk en willen er persoonlijk liever niet al te diep op ingaan. Het "erover praten is goed voor je" bij ons is hier niet zo aan de orde.
Het meisje hierboven hoort bij de uitspraak: The road is shorter than the mouth , hetgeen betekent dat als zij naar huis mag voor zogenaamd bezoek, ze meteen buiten de poort wordt gedood, omdat er niets naar buiten mag komen van wat er in de gevangenis gebeurt.

Bang voor spinnen?

Woensdag 5 januari

Van Kratië naar Phnom Phen

Iedere werkdag in de morgen worden in sommige wijken van Kratië gedurende een half uur de straten aangeveegd door middelbare scholieren. Er staan leraren te controleren. De bevolking is erg jong, niet zo verwonderlijk na de moordpartijen van de Rode Khmer.
De rit per bus van Kratie naar Phnom Penh is ongeveer 6 uur, steeds langs de Mekong. De Cambodjaanse gids vertelt onderweg over de verschrikkingen van de Khmer Rouge, die hij als kleine jongen meemaakte.

De Vietnamezen die hielpen bij het terugdringen van de Khmer Rouge zijn soms gebleven en wonen nu nog altijd aan de oevers van Mekong om te vissen en verder handel te drijven. Ze mogen echter alleen op het water wonen en niet op het land een huis bouwen of iets verbouwen.

---

Halverwege de morgen lopen we een heel eind door het dorp aan de Mekong waar onze gids vandaan komt. Hij is daar opgevoed nadat zijn ouders waren vermoord in de oorlog. Het dorp ziet er welvarend uit; zijn familie maakt meubels van hout, enorm zwaar en log, veelal door Japanners besteld. De bomen daarvoor zijn oeroud en groot en de meubelmakers ontbossen zo langzaam maar zeker grote delen van het land. Dit geldt overigens ook voor Laos.

De lunch wordt gebruikt in een openlucht wegrestaurant, waar we voor het eerste deze reis worden belaagd door verkopers. Ze verkopen niet alleen fruit, maar ook gebakken spinnen en kikkertjes.
De spinnen worden gevangen en van tanden ontdaan, zodat ze niet meer kunnen bijten. Behalve bakken kun je er ook een elixer van maken, handig als je Viagra op is.
Aan het eind van de middag blijkt ons hotel midden in Phnom Penh te liggen, voorzien van prettige kamers zonder zwembad, maar met alle denkbare gemakken.