Van Kratië naar Phnom Phen
Iedere werkdag in de morgen worden in sommige wijken van Kratië gedurende een half uur de straten aangeveegd door middelbare scholieren. Er staan leraren te controleren. De bevolking is erg jong, niet zo verwonderlijk na de moordpartijen van de Rode Khmer.
De rit per bus van Kratie naar Phnom Penh is ongeveer 6 uur, steeds langs de Mekong. De Cambodjaanse gids vertelt onderweg over de verschrikkingen van de Khmer Rouge, die hij als kleine jongen meemaakte.
De Vietnamezen die hielpen bij het terugdringen van de Khmer Rouge zijn soms gebleven en wonen nu nog altijd aan de oevers van Mekong om te vissen en verder handel te drijven. Ze mogen echter alleen op het water wonen en niet op het land een huis bouwen of iets verbouwen.
Halverwege de morgen lopen we een heel eind door het dorp aan de Mekong waar onze gids vandaan komt. Hij is daar opgevoed nadat zijn ouders waren vermoord in de oorlog. Het dorp ziet er welvarend uit; zijn familie maakt meubels van hout, enorm zwaar en log, veelal door Japanners besteld. De bomen daarvoor zijn oeroud en groot en de meubelmakers ontbossen zo langzaam maar zeker grote delen van het land. Dit geldt overigens ook voor Laos.
De lunch wordt gebruikt in een openlucht wegrestaurant, waar we voor het eerste deze reis worden belaagd door verkopers. Ze verkopen niet alleen fruit, maar ook gebakken spinnen en kikkertjes.
De spinnen worden gevangen en van tanden ontdaan, zodat ze niet meer kunnen bijten. Behalve bakken kun je er ook een elixer van maken, handig als je Viagra op is.
Aan het eind van de middag blijkt ons hotel midden in Phnom Penh te liggen, voorzien van prettige kamers zonder zwembad, maar met alle denkbare gemakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten