Op weg naar de grens met het koninkrijk Cambodja bekijken we de grootste waterval van zuidoost Azië: Khone Pha Pheng, 15 m hoog en meer dan 1 km breed.
De grensovergang is klein en alles duurt heel lang, maar gelukkig niet zo lang als de reisleider had gepland: het Laos-incheque formulier inleveren – 3 nieuwe formulieren invullen, je temperatuur laten opnemen en je pasfoto erop laten nieten. Op een gegeven ogenblik zijn de nietjes op.
Langs de Mekong gaat het verder Cambodja in, met een verse (niet nieuwe!)bus en een Cambodjaanse gids.
De gids begint Cambodja te bespreken, de godsdiensten en de provincies, terwijl de reizigers geboeid kijken naar de ons nog altijd vergezellende Mekong, hier rustiger dan bij de watervallen, maar nog steeds erg breed.
In de provinciestad Stung Tren lopen we over een enorm grote markt, met donker overdekte stalletjes met werkelijk alles te koop. De meest bijzondere pasteitjes en de allermooiste blikken dieselolie, enge gebakken vissen en schoenen met een voet erin.
Veel vrouwen met etenswaren; ze hangen cq zitten in een hangmat boven hun handel en lezen of schrijven of kletsen als ze even geen klanten hebben en dat is best vaak.
Na de lunch vertelt onze reisleider over de Rode Khmer, erg interessant. Khmer is het volk en de cultuur van Cambodja, maar Rode Khmer was een schrikbewind. De Rode Khmer heeft hier verschrikkelijk huis gehouden in de jaren 1975 - 1979, toen ze door de Vietnamezen zijn verdreven, maar de diepe wonden zijn nog niet geheeld en de verschrikkingen spoken nog door heel veel levens heen. Dit is niet de plek hier nader op in te gaan, maar dit wel.
We bezoeken de moderne Wat Wihiyie(tempel) Soso(zuil) Mroy (100) , in de tachtiger jaren gebouwd op ruïnes van een oude Khmer tempel. Binnen zijn moderne schilderingen van het leven van Boeddha. De tempel is opgebouwd met geld van gevluchte Cambodjanen in het buitenland en heeft natuurlijk meer dan 100 zuilen. Langs het Boeddhabeeld hangen begrafenisvlaggen in de vorm van een krokodil. We zagen in Wat Phu (2 jan.) ook al een rotsblok waarin een krokodil was uithakt om mensen te offeren.
Op weg naar Kratie varen we we nog een uurtje over de Mekong en zien heel veel dolfijnen, die met uitsterven bedreigd worden. Mooi rustig stromend water met het laatste zonlicht van deze warme dag.
Het hotel in Kratie ligt aan de Mekong en kan wat ons betreft van de lijst voor een volgende reis. Maar: wél lekker warm water in de douche!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten